Zaman kanatlanmış,
kuş gibi uçup gidiyor.
Yaramaz bir çocuk.
Eli, bazen saçlarımda,
beyaz beyaz.
Bazen de yüzümde.
İllaki bir iz bırakacak yaramaz.
Dur! dinlen biraz
diyorum; yoruldun.
Durur mu,hiç?
Uçup gidiyor yaramaz.
Arkasından bağırıyorum:
Sağlığım yerinde ya,
bu da bana armağan.
sonra bi 'şükür ' çekiyorum,
gülümsüyorum zamana.
Sana darılmadım hiç.
Çoktan öğrendim
seninle dost kalmaya.
Ama bir dileğim var.
Uçtuğun yerlere
sevgi,barış götür emi.
Duydu mu,acaba?
Uçup giden yaramaz.
Duymuştur,duymuştur demi?
Gülümsüyorum zamana.
Bir yer açıyorum umuda.
30-12-2012
Kayıt Tarihi : 5.1.2013 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabah kalktım,ilk iş gökyüzüne baktım uzun uzun. Bulutlar acele bir işleri varmışcasına bir uçtan bir uca geçip gidiyorlar.. Dünya,aynı dünya.Gökyüzü,aynı gökyüzü. Değişen sadece zaman ve biz.. Gökyüzünde koşuşan bulutlardan bile hızla geçip gidiyor zaman. Ama bizim hep bi şeylerimiz eksik kalıyor. Hep yarına ertelediklerimiz, biriktikçe birikiyor. Böyle bi şey geçti içimden gökyüzüne bakarken. Birazcık sızladı kalbim.Hafiften bi gecikmişlik duygusu sardı.... Sonra başımı yine gökyüzüne kaldırdım.Diner gibi oldu sızı.Keşkeler ırayıp gitti... Hep iyi gelmiştir bana gökyüzü. Çocukken uzun yaz günlerinde,öğle sıcağının kavurucu olduğu saatlerde,annem öğlen uykusuna yatarsak,kalkınca masal anlatmaya söz verirdi. Uyandığımızda; iyilerin ödüllendirildiği masallar anlatırdı. Biz masaların bitmesini hiç istemezdik. Zavallı annem yorulunca da,hemen ekmek dilimlerine yoğurt sürer,üzerine nane,kırmızı biber serper elimize verirken: - Hadi bakalım,ekmeklerinizi yerken,hep gökyüzüne bakın.Aman, dikkatli bakın,sakın kaçırmayın. Masaldaki prensler,prensesler, iyi kalpli teyzeler başınızın üstünden geçip gidecek derdi... Bizde iştahla ekmeklerimizi yerken bakar bakardık.... Sonra da bulutlardan,prensesler,prensler,mutlu evler yapar,kendi düşler ülkemizi yaratırdık. Ondan mıdır,bilmem? Ben,sevinsem de,üzülsem de,hep gökyüzüne bakarım uzun uzun. Bi zaman sonra 'Mavi bir gök ' dolar içime.Silinir gider hüzünler,katmerlenir sevinçler. Bilirim ki, gökyüzü temizler yüreğimi. Geri verir bana kirletilmemiş çocuk sevinçlerimi. O yüzden derim ki; Yaşadığım yerde 'Yeter ki, gökyüzü görünsün...' Şimdi gidip bir dilim ekmeğe yoğurt süreceğim. Üstüne bol nane,biber ekeceğim. Bi çocuk masumiyetiyle güne 'MERHABA 'diyeceğim....' MERHABA 'diyeceğim yeni gelen yıla. 'MERHABA' diyeceğim,sağlığa,sevgiye,barışa. 'MERHABA' diyeceğim güzel bir dünyaya. Ve 'Bir Yer Açacağım Umuda.' Hümeyra Gün (30 -12 -2012)
Kaleminize sağlık.
Esen kalın.
Gökyüzü neşe
Gökyüzü yaşanılacak en güzel hayallerin yurdu
Mavide umutlar hep varolsun
Saygı ve esenlikle
Kutlarım yüreğinizi Hümeyra hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Birol Hepgüler.
Umutlu yarınlara umutla........
TÜM YORUMLAR (8)