Bir Yeniden Sevilme Sahnesi

Ne uykuyu,
ne de geceyi beklerim
Bir yeniden sevilme sahnesi,
aralıksız düşlerim.
Tutuşmuş bir kere ya korlar
ocaklar duman duman,
ışıl ışıl haneler var.
Ne korku ne yorgunluk bu sahnede
gülüşler aydın, yüzler zinde
Sarsıntılarından dili bağlı arzuların
yıldızlar doğuyor gözlerde
Ellere bakıyorum
kökleniyorlar diğer ellerde
Gökyüzü desen kıvılcımların evi
bağışladığın umut mesken tutmuş şiiri
İşte böyledir başrolü eksik
bu yeniden sevilme sahnesi
Seni bekliyor, tamamlanmayı
Ne çok seni,
Ey sevgili