Doğumdan ölüme giden yolda bir tek saniyesini bile hak etmeyen varlıklarla
her nesneyi kabullendik,çok vakit harcadık,dönüşü olmayan kilometreler
katettik bomboş sokaklarda,kah bir özge düş gördük aslı yıpranmış uykularda,
kah beraber yürüdük binlerce basamak aralıklarında,anlayamadık avuç içlerimizden
eksik olmayan duaları,uslanmadık sonraları,bir tek umuda binlerce akitti
beynimizden geçen,fark ettiğimizde yıkık bir kentti artık elimizde kalan,
yüz kızartıcı suçtu beklide yaptıkları,düzen o kadar meşrudu ki;
Sen içerdeyken ben
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularında çiçek yetiştirdim
Devamını Oku
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularında çiçek yetiştirdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta