Bir Yel Değirmeniyim Şiiri - Akif Tütüncü

Bir yel değirmeniyim
Son bahar gerekir dönmem için mutluluğa
Yaz kanat çırptı mı omuzlarıma
Öğüten yerine öğütülen olurum

Bir yel değirmeniyim
Bir türlü rüzgârın hızına kavuşamam
Döndürmek için kalbimi
Hep eylülü beklerim
...Bense ağustosa koşarım sürekli
...Doğduğum yıllara
Oysa bilirim rüzgârlar eylülde sert eser

Bir yel değirmeniyim
Karayı denizden ayırmaktır görevim
Meydan okurum sürekli kalbime su pompalayarak
Çalışsın diye hızla
Oysa kalbin rolü azalmıştır
Devir medeniyet devri
Rüzgâr dağılmıştır medeniyeti gelişmiş ülkelere

Bir yel değirmeniyim
Kalbim dönüyor rüzgâra