BİR YAZAR SÖYLÜYOR;
gördüğüm gök asıl gök değimiş
ne rengi mavi nede butları beyaz değil
rengi kapkara damlaları çamurdan
her yağmur tanesi değilmiş sudan
kurşun yağıyor sanki, bir ölü var
bu çatışmadan arta kalan
BİR YAZAR SÖYLÜYOR;
çiçekler her gün daha çok solmuş
yapraklar sararmadan yerlere savrulmuş
şu karşı tepeden bakan insan
yanmış tükenmiş sensizlikten kahrolmuş
sokaklarda kan izleri
sanki senin gişininin bedeli
ben gördüm bunlar bir insafsızın delilleri
BİR YAZAR SÖYLÜYOR;
her insan sevmeden önce yaşıyor
sevdikten sonra
dünyanın döndüğünü farkediyor
terk edildiği vakit
sevdanın gişine sitem ediyor
BİR YAZAR SÖYLÜYOR;
her insan terkedildiği zaman yazar oluyor
Kayıt Tarihi : 26.4.2006 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kafamdakileri, kalbimdekileri kağıda dökmek beni kendi tutsaklığımdan kurtarıyor...Başka türlü içimde ördüğüm duvarların arasında kayboluyorum zamanın boşluğunda...Ve artık duvarları yıkıp, köprüler kuruyorum hayallerimle yaşam arasında...
Yüreğinize ve emeğinize sağlık...Kutluyorum…Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi
Güzel cümleler,güzel bir anlatım.Yalnız harf düşüklerin,yazım hataların var.Onlara dikkat etmelisin.Şiirini okuyana okumayı bıraktırabilir.Naçizane fikrim.Eline sağlık.:))
TÜM YORUMLAR (3)