Bir yaz yağmuru Şiiri - Cihan Fırat

Karanlık bir yaz günüydü
Gökte kara, kara bulutlar
Kol geziyordu, bazen
Karşı karşıya gelip çatışıyordu

Bir yandan taşkın sular gibi
Yağan yağmur yer yüzüne
Bir kin, öfke duyarcasına
Çimene, toprağa, insana işliyordu

İlerleyen vakitlerde sakinleşen
Karabulutları rüzgar elleriyle
İtercesine bir o yana bir bu yana
Peşlerinden koşturuyordu

O kara bulutların arasından
Rüzgarın iterek ona yol
Açtığı düşünülen sıcacık
Bir bakış bir pırıltı geliyordu

Güneş çevresine oka dar sıcak
Bakıyordu ki insanın içi ısınıyor
Biraz önce yağan yağmurdan yaprakların
Üstü ıslanmış damlalar sızıyordu

Doğaya, insanlara rüya geliyordu
Geçen yağmur sanki hiç yağmamış
Gibi gökten bin bir yere düşen yaşlar
Gülercesine geri toplanıyordu

İşte bir yaz yağmuru...