Kumsalda yürüdüm az önce.
Sahipsiz kalmış bir minik köpek
Ardıma düştü sessizce.
Adını; ‘’ Hüzün ‘’ koydum
Dalgalar; köpürürken ayaklarımda,
Yanımda ‘Hüzün’ / Öylece durdum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta