Bir Yaz Sabahında Şiiri - Mustafa Üstündağ

Denizlerin ferahlığı bürünmüş tenine.
Nerde olsam tanırım o eşsiz kokunu.
Zihnimi kör eden güzelliğin karşısında,
Düğümlenen dilimdir.

İzin ver sabahlayayım o güzel boynunda,
Anlatayım gözlerine bakarak mest oluşumu.
Dünya dolusu düşlerle uyuyalım sevgili,
Bir yaz sabahında ilk busem sen ol.

Sensiz olduğum gecelerin çıkmazında,
Gökyüzüne bakarım teselli için.
Yıldızlar en güzel sansa da kendini,
Sensin bana parlayan en koyu tonda.

Düşüncesi bile zor gelir,
Hasret yaşlarıyla beklemek suretini.
Tuttum artık o eli, bırakmam,
Gideceğimiz yollar ateşten olsa da sevgili.

Sabretmek yakışır aşığa bilirim.
Sokaklar caddeler alışmışken yokluğuna.
Uzakta olsa da kavuşacağımız günler,
Gönlüme tüten kokunla yaşarım sevgili.