Yürüyüş güzergahımın içindeki mahalleden geçerken gördüm onları.Erkekler üzerlerinde
Atletler olduğu halde oturuyorlar,kadınlar ise en doğal halleriyle giydikleri ev pijamaları ile hararetli bir konuşmanın tadını çıkartıyorlardı.
Bu hal Adana'nın yakıcı sıcaklığının yaz günlerinde ortaya çıkardığı durumun adeta bir özeti gibiydi.
Biraz ileride irili ufaklı çocuklardan bazıları üzerlerinde hiç bir şey olmadığı halde,altlarındaki sürekli düşen kilotlarını çekerek oynamakta,bazı çocuklar ise burunlarından akan göğ sümüklerini ellerinin
Tersiyle gömleklerine silmekteydiler.
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Devamını Oku
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.