Sana şiirler yazdım en serbestinden.
Hecelere, uyaklara sığmıyor gözlerin.
Şair-i azam değilim seni anlatacak kadar.
Şuara içinde yok; bilirim öyle aşık.
Çünkü gözlerin var, yeşile çalan;
Çünkü gözlerin var, bakınca ruhuma dalan.
Bir yaz günüydü, unutmam;
Şarkıların anlamlı olmaya başlaması.
Şiirlerin sahibini bulması,
Bir yaz günüydü.
Güneş bile kıskanmıştı o gün seni.
O yüzden daha çok yakıyor, kavuruyordu.
Rüzgar, sanki ayırmaya çalışıyordu;
Sıkıca tuttuğumuz ellerimizi.
Bir yaz günü başladı bu serencam.
Bir yaz günüydü, asla unutmam...
Kayıt Tarihi : 25.8.2016 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/25/bir-yaz-gunu-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!