Bir Yaz Gecesi Hikâyesi

Gece yakamozlar çakıyorken denizden,
O ve ben vardık,yalnız ikimiz.
Sarılıp simsiyah gecenin koynuna mahsun,
Karanlık ufuklara doğru yol aldık.

Bir martının suya değdi karanlıkta kanadı.
Herşeyi parçaladım,döktüm,kırdım da,
Kıramadım içimdeki o kırılmaz inadı.
Geri dönüşü yok bunun biliyorum,
Sonu olmayan bir yola doğru gidiyorum.

Neydi o gecenin esrarı bilinmez,
Hatırası o gecenin ömrümce silinmez.
Geride bıraktığımız hiç kimse yoktu,
Bir şimşek çaktı ikimizi birden yaktı.
Beni mahsun bıraktı,onu peşine taktı.

Çok yazık oldu her ikimize,
İkimizde doymadık birbirimize,
Sanki bir yıldız,yandı ve söndü,
O gün çok eski zamanlardan değil,sanki dündü.
Sonunu bulamadım bu bilmecenin,
Hikâyesi bu en son gecemizin...

(28 Temmuz 1999)