Bir yaz akşamı... Şiiri - Erdem Kapusuz

bir sessiz öykünme bizimkisi
aşk nam-ı'na yazıp çizilen
nerede bir kurumuş dal görsek
yada bir kuş ölüsü
bezirgan sokaklar gibi
damağımızda kalan kekre bir
aşk kırıntısı olurdu sanki

umutları bir parça kanaviçe ile
buğulu bardaklarda bir çay demine
ekleyen ve yalnızlığı
annesinden kalma bir arkası yarın
kendi gençliğinden ise
çıkan kısmın özeti

bir eski yaz akşamı gibi
varlığın incesaz namesi
kil ve toprak kokan
gecelerde;
sevdanın pencereden hüzmesi
ve yıldızların uzaklığı
gençliğimiz.

bitmez sandığımız bir şiirin
son demleridir, artık bunlar
yaşamsa: damaklarda tadı kalan
deniz serinliği,
rakıda buz tanesi,
ve sevişmenin
en terli haz mevsimi...

bir elvedaya elvermeyen
hüzün katarı dizeler
biriktiriyorum, yok olan bir
dostluğun genizde bıraktığı,
acı gibi,

Ankara; 08.07.2008