Bir kız bana sordu emmi nereye,
Emmiyi bir kurban seçti bilmiyor.
Bu masun yavrucak vurdu sineye,
Derdiyle böldü de biçti bilmiyor.
Sorunca söyledi garip yavrucak,
Sandım ki meliyor dertten kuzucuk,
Koparılmış daldan solmuş tomurcuk,
Dertleri dağları geçti bilmiyor.
Hey emmim dedi de bir nefes verdi,
Gençlik hatasının özüne girdi,
Sevmenin suçunu önüme serdi,
Emmisi zehirli içti bilmiyor.
Her genç gönül gibi sevmiş sevilmiş,
Sevdiği haince yola verilmiş,
Kaçamamış yoldan düşüp devrilmiş,
Elden ele gezen hiçti bilmiyor.
Anlattı eridim ben hicap ettim,
İnsanlık ölmüş de kabrine gittim,
Dinledikçe derdi ömür erittim,
Derdi bende yara açtı bilmiyor.
Sana böyle kıyan insan utansın,
Emminin yanında mahzun sultansın,
Eyüp’ün gözünde bir yer tutansın,
Bu dünyanın tadı kaçtı bilmiyor.
Eyüp Şahan
Ankara 14.3.2011
Kayıt Tarihi : 3.12.2011 21:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)