neye kime göreydi zaman
debreşirken sarnacında anıların
an an eksilirdik
her çekilişinde boncuğu tesbihin
sanma ki sensizdi sensiz yaşanan
sanma ki paramparça ve esrik
yetmedi varlığın
tüketmedi yokluğun da
bir şeyler vardı
vardı gelip fısıldayan
bir sütun daha koparken bulutlarımdan
ani virajlar
dokunduğun kadehler
ama yine de cevaplar isteyen çocuk
küser darılır
koşar gelir sarılır
sanma ki bitti!
19.11.12
sancaktepe
Adem TokKayıt Tarihi : 22.11.2012 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!