Gözler değince bir kere hüzne
Ümit tükenir bedende
Kan, damarlarında yürümez olur insanın,
Ve savaş çıkar yüreğinde
Ruhunun masum yüzlü çucuğu ölür!
Ne annen baban ne de bir başkası
Tutabilir kristal gözyaşlarını
Bir kere düşmeye gör yeter ki;
Sağnak yağsa da yağmur
Bir damla düşmez üstüne.
Bir teli kopmaya görsün hayat sazının
Bir daha akort tutmaz yaşamın,
Sevgi sözleri dökülmez olur dilinden
Bakışlarında ki o alev söner
Ve artık söylemeyi çok istediğin o şarkıyı,
Ancak bir sarhoş söyler.
Kasımpatılar bir kere bittimi gönül bahçende,
O çok sevdiğin GUL(süm)LER solar.
Sevgin tükenir hayaller solar.
...
ÖLÜMÜN ZIFIR KARANLIGINDA,
BIR YASAM SOLAR...
Kayıt Tarihi : 19.7.2001 01:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!