Bir Yaşam Destanı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

İlkokula yoksul girdim, var bir tahmin et sonrasını,
Bir deftere bin hu çektim, var tahmin et sonrasını

Çantam çimento torbası, önlük komşu hatırası,
Pancar dolu sefertası, var tahmin et sonrasını.

Hem öğrenci, hem simitçi, gece bir dükkanda bekçi,
Öyle yaşar kul demek ki, var tahmin et sonrasını.

Okul bitti pekiyiyle, sırtımızın semeriyle,
Bir kemikle, bir deriyle, var tahmin et sonrasını.

Ortaokulda hamaldım, çocuklukta dört kat oldum,
Bayram-mayram tanımadım, var tahmin et sonrasını.

Hem bitirme, hem eleme, beni çevirdi vereme,
Sanki ne geçti elime? Var tahmin et sonrasını.

Yardımcımız oldu Huda, pekiyiyle bitti o da,
Liseye girdim sonunda, var tahmin et sonrasını.

Girdiğimde üç seneydi, sonra ‘Dört yıl oldu’ dendi,
Fakülteye benzetildi, var tahmin et sonrasını.

Dört yıl geçti bin emekle, binbir türlü didinmekle,
Tahsil yaptık dövünmekle, var tahmin et sonrasını.

Para verdim Kızılay ‘a, Okul-Aile Fonu ‘na,
Kendim muhtaçken somuna, var tahmin et sonrasını.

Ne Tanrı acıdı, ne kul, baç istedi hergün okul,
Çünkü; benden daha yoksul, var tahmin et sonrasını.

Olgunluk ‘lar, Bitirme ‘ler, daha bilmem ne herzeler,
Diken kokan ne naneler, var tahmin et sonrasını.

Bavul, çuval sırtımızda, feryat varken karnımızda,
Tek kırık yok karnemizde, var tahmin et sonrasını.

Doldu Fakülte ‘nin fişi, hayalimin menevişi,
Harç ödemek arslan işi, var tahmin et sonrasını.

Burs kazandım bir bankadan, onbeşgünü yüz liradan,
Töhmet geldi hep arkamdan, var tahmin et sonrasını.

Yurt-murt nedir bilemedim, mezarlıklarda tünedim,
Sağken ölmek neymiş, bildim, var tahmin et sonrasını.

Kaçak yattım Kadırga ‘da, nöbetleştim bir yatakta,
Yurda girdim en sonunda, var tahmin et sonrasını.

Yurt aylığı elli lira, yol-mol dersen tümden yaya,
Hep sığındım tabanvaya, var tahmin et sonrasını.

Mideye hep taktık çelme, yoksulsan; dünyaya gelme,
Ne işin var burada, inbe? Var tahmin et sonrasını.

Her sınavın var bir harcı, millet bizi etti hacı,
Ve eyledi harç ağacı, var tahmin et sonrasını.

Aşevinde kab yıkadım, el ziftlendi, ben yalandım,
Yine de iyi dayandım, var tahmin et sonrasını.

Ben yayaydım, dider atlı, ben kanatsız, o kanatlı,
Çok ezildim tumturaklı, var tahmin et sonrasını.

Dört yıl geçti bin emekle, katır gibi direnmekle,
Diz-miz gitti dövünmekle, var tahmin et sonrasını.

Mezun olduk Fakülte ^den, gün-mün yüzü göremeden,
Banka yapıştı enseden, var tahmin et sonrasını.

Görev; memur vekilliği, yad da öde yediğini,
Al imamın yuduğunu, var tahmin et sonrasını.

Aylık-maylık dörtyüz lira, en ucuz ev beşyüz lira,
Şimdi hem çal, hem de oyna. Va mı bundan da sonrası?

(NENNİ DE FERİDE 'M, NENNİ isimli Taşlamalar 'ından > 30-32/104)
(Bu dizeler, 2000 'den 36 yıl önce yazılmıştır. Ve; bir tek sözcüğüne bile dokunulmamıştır.)