Bir Yaşam Davası Şiiri - Zeki Günay

Güçlünün her zaman, güzel olur dünyası,
Fakirin hayali var, bir mutluluk rüyası.
İdam olmuş, ağaçda asılı sevdası,
Fakirin tek çabası, bir yaşam davası.

Güçlüler hür gezerken, güçsüze kelepçe,
Bir kaşık aş verirler, alırlar bin kepçe.
Fakir sadece, Allaha yazar dilekçe,
Fakirin tek çabası, bir yaşam davası.

On dört saatlik yükü, fakire bindirirler,
Ancak bir soğanla, bir ekmek yidirirler.
Fakirden para çalıp, cebe indirirler,
Fakirin tek çabası, bir yaşam davası.

Eve yorgun gelir, kalkmaya mecali yok,
Sofrada yemek var, yemeye dermanı yok.
Ağızda dil var, söz söylemez fermanı yok,
Fakirin tek çabası, bir yaşam davası.

Kul Zeki ne söylesin, fakir bilir kendini,
Bu zamanın kızları, hep arar zengini.
Fakir olan evlenmez, bulamaz dengini,
Fakirin tek çabası, bir yaşam davası.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY