Yaşamın telaşına bürünmüş.
Yaşam çizgileri;
Kırışık, dikine enine,
Buruşuk buruş,
Karmaşıkça, gülerken bile
Bellisine
Yüzlerine örülmüş.
Görünüm fiziğinde
Alın yazısı okunur,
Anlama varılması pek dokunur:
Usul, bezgin; gündeliğe koyulur,
Yorgun, yavaş
Umuduna savaş
Ha babam, de babam.
Bir ömür okuyacağım yüzünde.
Deneyim dereceğim çizgilerde.
Gezileceğim üzgülerinde.
Hoş olacağım rastlandık,
Bilmez iken
Ufak tefek, pembemsi;
Hani o, oh mutluluklarında.
Kıtlarla alışık.
Aslanın karnındaki ile tanışık.
Anımsama kıyaslamalarına vardı mı?
Şükür sünmelerine, sıkı sıkı, sarı şık.
İşte o zaman mut oluyor, yeter sinik.
Çizgiler gülücükleşmiş orada,
Sanki rastlantısal olmuşluğun, rahatlığı ile.
Bir gün ansızın çekilip gitti.
Hoşluğuyla, üzgüleriyle çizgiler,
Yaşamla bitti.
İki uç vermiş çizgi,
Biri kıtlarla oluşuk erdemine pek tutunmuş,
Diğeri sanki merakı kalmış da,
Yaşamını anlamağa bükülmüş,
Melul melul, sukutsunmuş.
Her biri, birbirinin içinde iken, çok ötelenmiş.
(18.04.1992)
Bayram KAYA
Bayram KayaKayıt Tarihi : 29.5.2007 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel...
tebrik ederim Bayram Bey...
saygı ve selamlar...
tebrik ediyor başarılar diliyorum
SEVDAZAN
TÜM YORUMLAR (18)