Gün pırıltılarını yitirdi şimdi.
Zaman, düşler mekanına açtı kapılarını.
Kalemler, düşüncelerin yoğunluğunu
Yuvarlak çizgilerde yansıtmıyor artık.
Çizgiler dört köşe, beş köşe, köşe köşe...
Köşelerse sivri, acımasız.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
