Haydi git..
Bir elveda mektubu, bir intihar kaygısı
Bir yarım yaşanmışlık, tek atımlık bir silah
Ve küskün birkaç satır
Bırakarak ardında…
Haydi git..
Nasılsa karanlığın içinde bıraktığın
Gölgeler kaybolmaya başlamadılar henüz..
Henüz anlayamadım,
Henüz anlayamadın;
Henüz ağlayamadım.
Henüz ardında kalan külleri süpürmeme
İzin vermedi gece..
Haydi git..
Her giden gibi sen de, yolların tüm yükünü
Sırtına bağlayarak.
Git ki artık bir yağmur başlasın içten içe
İçimde filizlenip,
İçime ağlayarak..
Haydi git..
Bensiz neresi varsa o adrese kadar git.
Bakma ardına sakın,
Bakma, gölgene tutun.
Yanında götürdüğün mutlu hülyalarımı
Gidişin kadar suskun
Gidişin kadar kara
Simsiyah gecelerin karanlıklarına sun.
Haydi git..
Nasılsa düşlerine uğrayacağım bazı.
Nasılsa her şiirde, adın geçecek bir kez.
Ve güne küs bir yıldız göz kırparken sabaha
Gözlerinden öpecek;
Ardında bıraktığın hasret denen mirası
Düşlerine pay eden gözlerim…
................................................yaş içinde…
15.12.2008
Beylikdüzü
(Başlık için Kadir Güven’e teşekkürlerimle...)
Yavuz DoğanKayıt Tarihi : 15.12.2008 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)