Taşlı topraklı yollarda,
Rüzgarlar kavga eder gibi kaçışırken,
Aşk, bol virgüllü bir cümle oluyor usumda.
Ne nokta konuluyor ne de ünlem.
Suskun, yorgun ve kimsesiz kimliğiyle,
Bir duruş oluyor karşımda.
Bohem hayatını sevenleri mi sevmeliydim.
Yoksa;
Aşkta imkansızı severleri mi seçmeliydim.
Neden ilham almalı, neye göre aşkı yaşamalıydım.
Kaçınılmazdan mı kaçmalıydım.
Ne çok cevapsız soru vardı beynimde.
Oysa hayat,
Bizden çok sonra geliyordu.
Aslında bizim olduğumuz yere değil,
Hayal ettiğimiz yere,
Dalga geçmek için geliyordu.
Çoğulluğumuza bakarak, azalıyorduk,
Yitiyorduk, yitiriliyorduk yavaş yavaş,
Her kalabalıkta, bende o varken,
Onun gördüğü ben olmuyordum.
Zamana kafa tutmak kimin haddineydi....
Çaresiz çarelerde onu ararken,
Bir de geceler vardı, unutulmaya düşman.
Bir yarım ve bir yanım onunla kalan.
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 21:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir de geceler vardı, unutulmaya düşman.' karşılıksız aşk olsa gerek!
Gittiğindede ardında işte böyle harika dizeler bırakız iz olarak bizlere...
TÜM YORUMLAR (4)