ilk bakışda aşık olduğum,
bahaneler ve tesadüflerle tanışıp,
kalbimi kaptırdığım,
bir yarim vardı…
kara gözlerle dünyaya bakan,
buharlı bakışları ile kalbimi okuyan,
gülüşü ile yüreğimi yumuşatan,
bir yarim vardı…
beyaz örtüsü ile meleklere,
pembe örtüsü ile prenseslere benzeyen,
yeşili çok seven,
bir yarim vardı…
bilmediğimi öğreten, tanımadığımı tanıtan, yaşamadığımı yaşatan,
yanında huzur bulduran,
varlığı ile mutlu eden,
bir yarim vardı…
dert üstüne gelen dertler ve çözülmeyen problemler,
nedeni belli olmayan bir soğukluk eşliğinde,
bana hayatımın en kötü haberini getiren,
bir yarim vardı…
artık unuttum desede inanmadığım,
sevmiyorum desede,
aklımdan çıkaramadığım,
ismim ‘isim’ diyen,
bir yarim vardı…
…artık yok!
Yasin Nuri YükselKayıt Tarihi : 14.11.2009 06:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!