Ne Allah korkusu var ne kul utancı
Merhameti kurumuş bitmiş inancı
Vicdanı çok rahat çekmiyor sancı
Geziyor bir mahluk insanım diye
Almamış sevgiden saygıdan payını
Yapıyor yüreği kin ve nefret yayını
Hiç kimse içmiyor bir bardak çayını
Geziyor bir mahluk insanım diye
Güzellik denen ölmüş iyilikse kayıp
Gurur kaynağı olmuş günah ile ayıp
Kendini bulunmaz nimetten sayıp
Geziyor bir mahluk insanım diye
Ağzından çıkanlar büyük boyundan
Servet kazanmış hileden oyundan
Cümle alem şüphe ediyor soyundan
Geziyor bir mahluk insanım diye
İlgi duyduğu tek şey vurgun talan
Gülüşleri yapmacık sözleri yalan
Ne bir selam veren var ne de alan
Geziyor bir mahluk insanım diye
Adem Durmazer
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 20:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)