Bir Yâr Şiiri - Osman Özpolat

Ummanlar gözlerinde derya kapısı açar.
Yaradan sevilene böyle mavi saçar.
Onu gören göz kendinden kaçar.
Bir yâr aklımı aldı neyleyim?

Günlere asılmış bütün tutkular
Son günü beklemekte utkular
Karanlıkta kendini unutmuş uykular
Bir yâr aklımı aldı neyleyim?

Karacaoğlan bilmem doğru mu eyler?
Diyarlar aşıp hep onu söyler.
Sözün sultanı kalemin dili eyler.
Bir yâr aklımı aldı neyleyim?

Heybetinin dalgasına dağlar susar.
Nazarına dayanmaz, yüreğim pusar.
Hiddetini naçar yüreğime kusar.
Bir yâr aklımı aldı neyleyim?