Ne vakit yalnız kalsam
Hüznün refakat ettiğine şahit olurum
Bazen bir yaprak ve bazen de bir kuşun kanatlarındayım
Haz adına her ne varsa
Sinemde derlediğim uhdeler sıralanırsa
Kalan nefesim takatim için inşirah sunacaksa vuslat aşkına
Diyemem kimseye söz edemem
Halin dirliğinden serzenişlere geçit veremem
Zerrenin idrakine eremem, aşkla nefeslenmeyi beceremem
Fakirliğimin sağanağında demlenir
Ötelerin serinliğiyle keyiflenir kalbimi dinlerim
Vicdanımla yüzleşirim, ruhi lekelerimle iç içe hiçranileşirim
An zamanda ve sayfalarda
Nefeslendiğim hak adına her ne varsa ortada
O vakit iflas eden aklım yasta, ruhum kendi serencamında
Hıçkırıklar boşalsa da ne fayda
Kuşkanatsız, yaprak dalsız, kalp duyarsızsa
İnsan hilkatinde aşk yaşamak haksa, idrak sanatı muratsa
Kuşatan bağnaz soluklar arasında
Zanlar kaybı zamanlar olsa da anlaşılmayınca
Âdemi hakikati bekleyen hazin hesap karşısında korku varsa
Emin olmak çok uzaklardaysa
Sevgi hasredilmeyen masrafsız ve hilafsızsa
Enaniyet iradeyle anlam bulan bir mantıksa, ar buharlaşınca
Edebi hal dışlandıktan sonra
Kelam, kemaliyeti hasretle yudumlayınca
Haz, zevkin ihatasında kalınca, onur varlık için kanıksanırsa
Haysiyet sefilliği karşımda
Resmedilen biyografiler ne kadar zengin olsa da
Kul olmak ekseninden çıkınca, hak rızası aranmayınca acıyla
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 12:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!