Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Doğum-ölüm gibi hüzünlü :-( Dünya bir pencere sırasıyla bakıp gidiyoruz sevgimiz kalıyor geriye!
Sonbahar kokulu hüzünler, sararmış yaprakları, tükenen zamanı hatırlatıyor! Müthiş mısralar yine!
hayatı öyle güzel anlatmışsınki sayın abim. saygılar.......
Hüzün bu kadar anlatılabilir.kaleminize yüreğinize sağlık çok beğendim.
Söyleyecek söz yok bunun üstüne. Bir şiir bu kadar anlatabilir hayatı... Çok farklı ve duygulu bir anlatım. Tarzınız alıp götürüyor insanı...
güzeldi...tebrikler sn demircan...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta