Kim bilir yaprağın kıymetini
Süpürürler şimdi yere düşenini
Görüntüsü bozuyor düştüğü yerleri
Düşeni toplarlar şehrimin çöpçüleri
Hem de toplamak için beklerler, karanlık geceyi
Unutmuştu tüm sevdikleri
Verdiği oksijeni, gölgesi ve katkı vererek oluşan meyveyi
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta