Bir Yaprak Koptu İnce Narin Kardelen Çiç ...

Biz dağların barış güverciniydik
Beş kişiydik
Bir baboş,bir cano, bir ibo,bir fato,bir selo
Her birimiz AK 47'den beterdik
Hiç bir mermi
Hiç bir top
belimizi bükemedi
Biz beş kişiydik
O allahsız keskin nisancının
mermisi delerken karanlığı
Yapraklarına tutunup sallanırken
Birer çoçuk gibi
İnce yapraklı kardelen çiçeğinin
Yapraklarından düşü verdik hep beraber
Hey hat ne gübbürtüydu ki
Bizi böyle şaşırtan
Binbeş lük mesafaeden
Bağırdık hep bir ağızdan
Bırakma kendini
O allahsız merminin söylediklerine
Düştü boynu bükük çoçuklar gibi
bir yana ağlamaklı gözle bakarak
Gözleri ki gözleri baldan tatlıydı
Sesi çıkar gibi sessiz
Sanki beni anneme götürün diye sesleniyordu
FATO.
Biz dağların barış güverciniydik
Beş kişiydik
Bir baboş,bir cano,bir ibo,bir fato,bir selo
Her birimiz bir ondörtlüden
beterdik
Hiç bir mermi
Hiç bir top
Belimizi bükemedi
Bir allahsız karanlığı,delen mermiden başka
Biz dağların barış güverciniydik
Beş kişiydik
yarlar geçit vermezken biz verdirirdik
Sızan güneşi beklerdik bulutlardan
Biz beş kişiydik
Vietnamda,Etopyada Afrikada,ve dünyada
Her yerde biz vardık adımızla
Vuruldukça,düştükçe ezilen insanlar için
Biz beş kişiydik
Bir baboş,bir cano,bir ibo,bir fato,bir selo
yaşardı adları
beyaz kanatlı,siyah kanatlı kıtalarda
Şimdi ise
Bir ölü militan baharı ile bir ben kaldım
Gelecek bir sonraki barış güvercini olarak.