her yanımda görünmez
görünmez yaralar
dağa vurdum kendimi
kaçıyordum
bir kuşun gagasından düştün
düştün ellerime
yapraktı adın
yapraktı adın
sese gelerek dedin ki
kaçmak niye boşalt içini
ne varsa çıkartıp attım üstümden
yaşamak için bir yaprak gibi
Kayıt Tarihi : 21.11.2003 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok beğendim bu düşünceyi.Gerçekten de bir yaprak gibi değil miyiz aslında?Belirli bir süre için şu dünyada konaklayan sonra sararıp solan ve toprağa dökülen bir yaprak gibi...
Ama hep peşimizden yeni yapraklar geliyor ve ağaç -işte o artık her neyi imliyorsa -varlığını sürdürmeye devam ediyor.
Aslıhan Tüylüoğlu.
Ahmet Aksoy
TÜM YORUMLAR (2)