Umrunda olunamamak
İçimde bir yaprak dökümü gibi
Hüzünler kanatlanıyorlar
Yaslara çam sakısı misali
Bırakmıyorlar yakamı
Lanetlenmişliğin kurbanı gibi sanki
Umutlar asılmışlar darağacına
Sallanıyorlar bir eleri bir geri
Gelecek ipotek altında
Yarınlara mıhlanmış mazi
Yüzsüzlük beş para etmiyor özgürlüğe
Nasipsizlikse nasibi
Gönül ağlıyor ahkam kessede
Tersine dönmüş içi dışı
Sanki o kadar kolaymı ki
Söyleyebilmek yalelliyi
Aşka teslim olacaktım
Leyla ile Mecnun gibi
Olmasaydı şu son baharın kahırları
Meğerse olmuşum ben çoktan onun eserin esiri...
(Berlin,06.07.2012)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 7.7.2012 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/07/bir-yaprak-dokumu-gibi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!