Bir yaprak daha koptu demek

Bir yaprak daha koptu demek
küçücük bir çığlık.... o kadar
sonra karanlık
-kör karanlık-
bir de demir kapı gıcırtısı
bir yaprak daha kopmuştur yüreğinden
dalından kopar gibi
ellerin boşluğu kucaklar, aldıramazsın kollarına
ne birini düşünmek o anda
ne öfke... ne çelişki
sadece bir çocuk gülüşü içinde
gözünde uçsuz bucaksız kırlar
koşuyor... koşuyorsun.
papatyalar içinde
Sonra o anlamsız duvar
öyle soğuk...
karşında.
dokunuyorsun.....
dağlar! diyorsun bizim...
çok soğuk olurdu
güneşin yoksa bomboştur gözlerin...
sadece bakar ama görmez.
sonra takılıyorsun bir kırlangıcın peşine
işte... sonsuz mavidesin
kanat çırpıyorsun acemice
nereye gideceğini bilmeden
-bilmek de istemeden-
birden! ... önün kapkaranlık
biliyorsun oranın uçurum olduğunu
ama yalandır anlatılanlar inanmıyorsun
yürüyorsun...
ve düşüyor bir yaprak yüreğinde
dalından kopar gibi
Sen diyorsun
Sen benim herşeyimdin