Bir sabah damlası değer yanağıma,
Hayatımda bir gün daha başlarken.
Gözlerimi aynı yerde yumup,
Aynı yerde açmayı ezberlemişken.
Kırılgan bir dalda doğmuşum,
Sevgi dokunmasa da, kopamıyorum,
Suyumu alacak yerim yok ki,
Başımı alıp uzaklara gidemiyorum.
Hayat bu, böyle yaşamak lazım,
Bir pencere daha yok ki açayım.
Mutluluğa hem aynı cesaret,
Hem de aynı güç lazım.
Bir nehirde akıyor gidiyor günler,
Bir bir kapanıyor açılmış hayaller.
Kuralları uygulayınca yaşarken,
Adı yaşamak oluyor gözler kapanırken.
Bir yaprak gibi düşüyor yüreğim toprağa,
Bir susuzluk gibi kuruyor yüreğim hayata.
Başka yolu bulamadım rüyalara giden,
Bir yaprak oldum dalında ağlayan.
12/02/2007 08:32
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 12.4.2007 08:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yaprak yaşadığı ağacın bir dalında doğar,yeşerir ve o ağacın dibinde hayatı sonlanır...

TÜM YORUMLAR (1)