Bir Yansıma Şiiri - Tuba Gürdere

Bir perdedir yaşanılan ki
Gecedir bazen gündüz aralanan.
Sahneye yansır yaşayan.
Duyan kalp en başta özgür en son tutsak olan.
Özgürlük olmazdı eğer olmasaydı tutsaklık.
Özgürlükler sonsuz olduğunda açılır tüm perdeler.
Beden sahneye aşık, ruh kalple yücelmeye aşktan.
Her oyuncu, biraz kendinden uzaklaşır yalnızca aşk için.
Sahne bir rüzgar esebilir, estirir.
Esintinin içinde bir esersin kalbinde bin nefeslik.
Rüzgara kapılan ruhunun aşka esaretidir.
Ses bir es, bin nefes, bin duyuş.
Aşk daima varolan tek gerçektir.
Perde aşktan çekildiğinde, sahne sahnedir.
Duyabilen için daima yansıyan ışık aşkla hissedilir.
Herşey bir yansıma, ve herşey bizim için.
En gerçekliğe ulaşabilmek için gerçekleşir.
Gerçekleşen selamı gerçekleştirmiştir kalbinden.