Bir Yanlışın İçinde Tükenişe Dair

Akşamları berkitirken hevenglerde
kavanozlarda tükenişler büyütmüşüm .

bir derdimi ayıklarken dertlerden
nice yağmurlar yutkunmuşum

Ölümden korktum güzler ve yazlar boyu
gölgelerin tenhalığında haksız olmayı yazgım bilmişim.

kırmızıdan korktum damar inceliği sürgünlerde
kelepçeler sıkıldığında hüküm giymeyi annemden bilmişim

geçerken köprüleri aksayarak, ellerimi okşamışım
Buna kader demişler yazgı demişler sürgün demişler

Yolları yolcu ettim ayaklarımla
dağları ağırladım gözlerimde
güvercinler saldım gökyüzüne
sarıldım şehrin taştan duvarlarına

yine de yenildim yazgımın çizgisinde
yerlere serildim gün doğuşlarında

Biliyorum anlaşılmayacak şeyleri pekiştiriyorum
Yolunu kavrayamayan yolcuyum kaderler boyu.......