Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Mavi bir alev bu bakışlarımdan sıçrayan…
Bir korüstü dalgalanma bu,
bir yanış üstündeki morötesi alevlenme bu…
Bırak beni yalnızlığıma…
***************
Kendine söylediklerinden kaçamamak...
kendini esir almak ....bu galiba...... morötesinde buluşmak.....
çok güzeldi.. kutluyorum....
çok güzeldi.....enfesti ....harikaydı
siz yazarken ne oldunuz bilmiyorum ben okurken bittim....yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta