Bir Yanıp Bir Sönüyor Zaman

beklenen anların sıcağında
buharlaşıp gidiyor ömür.

durgun dingin bir kıyının
sahiline yazılmış
ve çoktan dalgalarca silinmiş
bir kalple iki yana ayrılmış
iki isimden ibaret şimdi yalnızlıklar.

hiç gelmeyecek gemilerin silüetinde
yitip gidiyor yakamozlar.

ortasından ok geçirilmiş
ağaçlara kazınmış
iki harfe saklanmış
yüreklere sinmiş
umutsuzluklar.

yıldızların akmasına tutulan dilekler gibi
bir yanıp bir sönüyor zaman.

gerçekte olanla
benim anladığım farklıyken,
zaten hiç sahip olamayıp
asla kaybedemeyeceğimi anladığım
çok uzaktayken,
hayat akmış,
gün tükenmiş ,
zaman…
an …
kime ne?