Bir yanımda boşluğun var hep

Bir yanımda boşluğun var hep
Seni taşıyorum bedenimde
Ve yaşıyorum her şeye rağmen
Alıştım varlığın olmadan gülmeye
Alıştım seni yokluğunda sevmeye
Pişmanlıklar keşkeler ne kadar sarsa da
Alıştım onlarla dostça yaşamaya
Şimdi çıksan gelsen bir yerlerden
Diyerek dalmıyorum artık hayallere
Seninde söylediğin gibi
Hayat bu yaşanacak her haliyle
Aslında bakma bu kadar dik durduğuma
Yeni yeni öğreniyorum yaşamayı
Yeni yeni öğreniyorum alışmayı
Ama yinede sana borçluyum
Teşekkür ediyorum gözlerine
Çünkü onlar hep benimle
Onlar bana nefes aldırıyor
Ve yaşamayı unuttuğum her anımda
Onlar kaldırıyorlar beni ayağa
Yokluğunda Bile Varlığımı Dimdik Tutan Adam...