Bir yanım yorgun Şiiri - Derya Avşar

Bir yanım yorgun

Düşüyorum uzun dar sokaklara
Çöküyor üzerime kıştan bir gece
Dilimde bitmez olur derin bir hece
Bir yanım yorgun bir yanım kırgın

Ezelden ebede vurgun yemişim
Söz yetişmez vurulan dile
El yetişmez hiçbir menzile
Gül küsmüş işte bülbüle
Bir yanım yorgun bir yanım kırgın

Düşmüş iki kolum iki yana
Aksıyor hayatın tahta bacağı
Kurşun sıkar gibi bakıyor bana
Her güneşin doğuşunu sabah sanıyor.