Bir Yanım Susarken Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Bir yanımda mevsimsiz bir yağmur,
Sonsuz bir boşluğa savruluyorum,
Adını bilmediğim sokaklar var,
Yalnızlığın dokunduğu kaldırımlarda,
Gözlerin kırık bir şarkının dizesi gibi,
Söylemediğim her kelimede titriyorsun.

Bir mektup yazardım belki,
Ama hangi adrese göndersem kaybolur.
Bir zamanlar saatler akardı,
Şimdi ellerim boş, cebimde eski bir suskunluk,
Adın dilimde dolanır ama anılardan taşmaz,
Ve seni unutmak, yazmaya üşendiğim bir şiir gibi.

Gittiğin şehirde günler nasıldır,
Ellerin hâlâ sıcak mı akşamüstleri?
Ben hep geceleri severdim,
Şimdi karanlık da yoruyor artık,
Tütünün izini sürdüğüm dudaklarında,
Bir yara daha kapanmadan açılıyor.

Düşlerde kavuşur muyuz?
Belki de hiçbir düş bizi tanımaz.
Ne zaman bir şiir yazsam,
Sana dair hüzünler arasında,
“İkilik var aramızda” diyorum kendime,
Ama sen hep oradasın,
Yarısı bende kalmış bir cümlede.

Sessizliğin kıyısında oturuyorum şimdi,
Sana gelmeyen yollarda,
Bir yanım hâlâ seni bekliyor,
Diğer yanım ise çoktan vazgeçmiş.