İnkar edemem,
Ne zaman ardımı dönsem bir yanım hep bu şehirdedir benim.
Yalnızlığıma yarenlik eden yüzü buz tutmuş kaldırımları şahit bu şehrin.
Nereye gidersem gideyim,
Kopamam bu şehrin köklerinden.
Eli titreyen bir hemşehrim görsem,
Sarıp sarmalamak gelir içimden.
Buharı tüten çayını çekesim gelir içime.
Yeniden yeniden doğasım gelir yine aynı şehrin gölgesinde.
Bir yanım hep Sivas’tır benim,
Yüzümdeki tebessüm hep ondandır.
Bu şehre aitim ben...
Sesim titrer, ellerim üşür, gözlerim yaşarır...
Ancak koparıp atamam sinemin derinliklerinden.
Söz,
Sana söz ey güzel şehir.
Omuzlarıma yüklediğin yükü sevgili bilip saracağım koynuma.
Sana söz ey sultan şehir,
Seni anlatacağım şu kırgın cihanın dört bir yanına.
Yine söz,
Bana verilen nefes tükendiğinde, nerede olursam olayım sarıp sarmalanıp gireceğim yine koynuna...
Kayıt Tarihi : 21.1.2022 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her insan bir amaç uğruna gelir dünyaya ve bir aidiyet içerisinde ömür sürer. Bir aileye, bir topluma, bir kültüre ve bir şehre. Bizlerde Sivas'a aitiz, bu şehirde doğduk, bu şehirde yeşerdik ve bu şehirdedir en güzel hatıralarımız.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!