Çocukluğumu özlüyorum, masum, yitik,
Sorumsuz yaşlarımı...
Dolaşıyorum çocukluğumun sokaklarını, doğduğum yerleri.
Tekrar doğabilmek adına...
Düşüncelerim hatırlatıyor dostları,
Unutulmazları, vefakarları...
Karşılıyor çocuk sesler bahçede beni, okulum, sıram anlatıyor haylazlığımı.
Patlak top peşinde koşuşturmaları...
Arşınlarken ezbere bildiğim Alsancak sokaklarını,
Kucaklıyor eski dostlar...
Mola zamanı Gündoğdu'da...!
Fısıldıyor esen imbat, 'serinle az' diyerek.
Dirilişimi hissediyorum ılık, ılık,
Başlıyorum hayata, soluksuz koşar adım.
Bir yanım eksik....
04.01.2004 - İstanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 5.1.2004 17:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!