Ne zaman seni düşünmeyi özlesem,
Ne zaman sana güzel şiirler yazmayı istesem,
Çocukları ağlarken,
Kadınları ölürken görürüm..
Ne zaman gözlerini düşünsem,
Mavilere sözüm,
Yeşillere geçmez olur hükmüm.
Derya denizim;
Özleminle yanıyor yine gönlüm.
Bir yanım cennet,bir yanım cehennem,
Ne zaman biter bilmem bu zulüm.
Masum canlar yanarken,
Utanıyor seni düşünürken bu garip özüm..
Aslında Çin Seddi gibi,
Erişilmez saraylar ister gönlüm,
Çıkalım dağlara tepelere.
Mezar olsun o dağlar,
Zulüm yapan katillere.
Çiçekler dik sen benim için bahçelere,
Ne bileyim bir ağaç dik hepimiz için..
Kelebekler konsun çiçeklere,
Ağaçlara da kuşlar...
Ama yeter ki ölmesin çocuklar,
Saklansın gölgesinde ölümden kaçan kadınlar
Kayıt Tarihi : 8.8.2015 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cansel Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/08/bir-yanim-cennet-bir-yanim-cehennem.jpg)
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)