Bir Yanım Şiiri - Serkar Taştan

sararmıs bir mevsim düşlüyorum
yokuş aşağı olsun herşey.
yollar derin bir sessizlik içinde yorgun ve magrur...
geriye dönüp baktığımda
bir yanım gölge,bir yanım yalnızlık...

herşeyin beyaz bir sayfa gibi
yeniden başlamasını isterdim...
yeni doğmuş bir bebek kadar gunahsız ve masum
sonra pişmanlıklar ardarda sıralanır
bir yanım derin kuytular..bir yanım sağır...
tebessüm etmekten bıkmış
yaşlı bir ruh taşıyorum şimdilerde
soluk eylül;
ne çok özledim seni bir bilsen.!
ayazlarına turna danslarını öğrettiğin
sabahları özledim.
dallarına...yapraklarına...
bir başka seviyorum ismini
derin mavilikler sana...derin turuncular..fikirler...
ugruna;
bir yanım yağmura hasret
bir yanım hazanına
gel dersem gelir misin_?

gökyüzün mavilerde solmuş.
bir bulut kaynıyor içimizdeki umutlara
sonra yitiveriyor hayattan...siliniyor
şimdiler ağustos yorgunluğu
uzun geceler
şimdiler kahır
şarkılar susmuş..yıldızlar sönük.
bir gecenin koynuna çökmüşüm

uzaklardan muştuları getiriyor rüzgarlar
yüzüme her değdiğinde
nağmelerle iniyor gözyaşlarım.!
özlerken seni
yazmak bile gelmiyor içimden

can eylül;
sadece hissetmek seni..anlayabilmek
doyasıya sarılmak istesemde rüyalarına
uzansam bile
tutamıyorum kırık düş hikayelerini
uğruna; bir yanım gam..bir yanım keder
içimdeki bütün gözyaşlarımı avutuyorum

bir sigara daha içiyorum
bir şiiri daha kapatıyorum düşlerine
bir kez daha bakıyorum yollarına
belki gelirsin diye
ama baktığımı gören olmuyor

bir yağmuru daha koparıyorum dalından
yüreğine adaklar sunuyorum
sonumu buluyorum gözlerinde
avuçlarımda eylülün soluk yaprakları
bir kez daha bakıyorum yollarına
AMA BAKTIĞIMI GÖREN OLMUYOR...