Bir Yanık Türküyüm Ben

Aral, ellerimde dolu kadehti benim,
Şimdi kırılmış bir kristal gibi sessiz.
Altay’da kaybedilmiş bir yanık türküyüm ben,
Benden öteye bin Hazar yürür...

Kaşgar toprağına, Buhara diline hasret,
Semerkant benim kadar yalnız ve kimsesiz.
Döner döner Urallara bakarım,
Benden öteye bin nazar yürür! ..

Yüreğim şahlanan Bakü’dür şimdi,
Bir destan söyler ki eşsiz mi eşsiz.
Seyhun Kafkasya’nın gözyaşı olmayacak,
Benden öteye bin mezar yürür...

Duygularım kanatlanmış, birileri yol vermez,
Alma-Ata fecrine bırakılmış güneşsiz.
Kırmak istiyorum bütün prangaları,
Benden öteye bin Sezar yürür! ...