Dün ertelediği intiharı yeniden deneyecekmiş
Saçlarını düğümlüyor bu yüzden ilmik yapıyor kendine
Son kez taşıyor avucunda sevdiğinin soluk resmini
Duvarlara çiziyor hüznü puslu akşamlara
Artık gün kan taşıyor çocuklara ve güllere arkadaş ölüleri
Artan ve azalan bir çölün ortasındayım bir yangının tam ortasında
Bir çingene ihanet şarkıları söylüyor
Genelevde ki oruspu sevişmede ısrarlı
Ah bilebilsen dünya nasıl
Nasıl tutuşuyorsun ah bilebilsen
Utanç içinde
Çocukluğumu büyüttüğüm bu kent nasıl yağmalanıyor
Hava soğudu sevgilim
Ne çok üşüyorsun benim yerime
Kayıt Tarihi : 3.5.2016 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!