çoğul cümleleriniz var sizin
Benim tekil yalnızlığımı derinleştiren
Kendi kalabalığınızda haksızlıklar tanrısının baştacıyken siz
Ben minyatür bir karınca,
Gelincik tarlalarında kayıp,göğü görmeyen.
Öyle uzaksınız ki adını bilmediğim karanlık bir coğrafyada
Avucumun içinde atışını duyduğum
Yüreğim değil memleketiniz
Boynuma dizdiğim imamesi kopuk tespih batıyor canıma,
Biliyorum bir yangının ellerinden tutuyorum
Yalnızlığıma sarılıp yokluğunuzu avutuyorum...
Kayıt Tarihi : 28.2.2016 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!