1/:
İlk önce renksizdi kazağım
Yani baştan aşağı kara
Sokaklarda özlem ile bakardım
Kazak giyen diğer arkadaşlara
Kamil'i allı
Kamile'yi güllü görürdüm
Emre'ye imrenirdim
Görünce onları o halde, üzülürdüm.
2/:
Bir gün delindi dirseğim
Ertesi gün dirseğimin öbürü
Hamarat annem dayanamadı
Kazağımın kollarını yamadı
Dirseğimin biri yeşilli şimdi
Öbür yırtık ise güllü
Artık ne kazağım üzülüyor
'renksizim.' diye
Ne de ben 'kazağımı renksiz.' diye
Kazağım da gülüyor
Kahkahalarla gülüyorum ben de.
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!