Matem sinmiş gecenin karanlığına, bir yalnızlık var gecede..
Gökyüzü karalar bağlıyor. Uykuya hasret yorgun bu gözler yine yokluğuna ağlıyor.
Bir çığlıktır sensizlik, döner durur kalemimin ucunda. Gül dalı parmakların dokunur ruhuma. Kalemim sensiz cümlelere her dokunuşunda artçı acılar başlar yaralı yüreğimde, feryadım yankılanır yıldızlara..
Ve ben; Yazdığım bu şiir gibi yarım kalıyorum yokluğunda..
Yine senle başlıyorum her cümleye, ve çocuksu gülüşünü yazıyorum her kelimenin sonuna. Senle bittiğimi herkes anlasın diye..
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta