Bir yalnızlık türküsüdür bu...
Söylenir sensiz akşamlarda.
Yalansız, dolansız bekleşir saatler...
Bir yanınsız geçer sürgün gibi gece...
Ve kar vardır dışarıda,
İçimde üşümeler hece hece...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.