Sana kim öğretti yalnızlığı
Sözlerin kör kulaklardan
Sağır gözlerden uzakta kalıyor
Kokunu duymuyor dudaklar
... Herkes el birliği etmiş
Söz birliği etmiş
Adına dostluk denilen pencerelerden taşlıyorlar yokluğunu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'O nedenle yalnızlık güzelleştiriyor seni'
Yalnızlık çağın hastalığı sözü yaygındı bir zamanlar. Yalnızlığın güzelleştirmesi güzel bir tespit. Benim çok hoşuma gitti. Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta